Dag 24, 25, 26 en 27

18-11
Vandaag vertrokken we naar Dunedin, dit is een van de oudere steden van Nieuw-Zeeland. Deze stad zou erg veel lijken op Edinburgh. We vonden een camping en zijn naar de stad gelopen. De stad heeft inderdaad wat weg van wat ik me ervan voorgesteld had. Hier zijn inderdaad oude statige gebouwen te zien waaronder het mooie station. Hier waren tevens kerken/kathedralen te zien, echter ziet dit er van binnen heel anders uit dan wat wij in eerste instantie verwachtten. De kerken zijn simpel ingericht, weinig poespas. Dit maakt het trouwens niet minder mooi, echter van kaarsjes branden in de kerk zoals wij dat gewend zijn is hier geen sprake. We zijn nog naar de Speights brouwerij gegaan alleen was de tour door de brouwerij vol, dus zijn we maar een deurtje verder gegaan om de biertjes te proeven! Er zat lekker bier tussen! Aangezien Arjan en ik vanavond samen uit eten zouden gaan hebben we een Uber besteld die ons terug bracht naar de camping waar we ons konden opfrissen. Zo gezegd zo gedaan, weer op weg naar de stad ontdekten we de elektrische step. Deze kun je hier huren doormiddel van een app. Wij hebben het geprobeerd en wat een uitkomst is dit, we moesten alleen wel opletten dat we niet te hard gingen het max wat we hebben gereden was 28 km/u (harder durfden we niet) en ik kan je vertellen dat voelt als 100 km/u op zo’n step. We vonden een gezellig restaurantje waar we heerlijk samen hebben gegeten. Hierna besloten we een stukje gaan wandelen naar het strand. Dit strand was veel verder lopen dan we hadden verwacht, dus staakten we deze poging en vervolgende onze weg weer richting het centrum. Arjan tijdens de weg naar het centrum voor mij op zijn knieën gegaan, en vroeg me ten huwelijk!!! Vanzelfsprekend was dit antwoord een dikke vette JA! Om dit samen te vieren zijn we bij een pub naar binnen gegaan waar ze bezig waren met een pub quiz. Hier hebben we nog even aan mee gedaan. Hierna zijn we met de step (de Uber taxi reed niet meer) naar de camping geracet.

19-11
Voor vandaag stond het kasteel van Larnach op de planning. Na een half uurtje rijden kwamen we hier dan ook aan. We hebben eerst de prachtige tuin bekeken met zijn afwisselende flora en fauna waarna we naar binnen zijn gegaan. Bijna alles van/in dit kasteel is goed bewaard gebleven (wat ook niet zo vreemd is aangezien het kasteel niet ouder dan 160 jaar is). Hierna vervolgden we onze weg naar een plaats waar de reuzenalbatros te zien zou zijn. We kwamen aan bij een parkeerplaats die kats onder gescheten was en waar veel verschillende vogels aanwezig waren. In het vogelcentrum boekten we de tour die binnen 1 minuut al begon. We moesten een berg oplopen waar we in een soort houten hutje aan kwamen met beschut glas richting de albatros. Hier zaten een stuk of 15 reuzenalbatrossen zaten te broeden. Leuk om te zien maar waar ons het vooral om ging was de vogel zien vliegen. Deze beesten hebben namelijk een spanwijde van max 3,60 meter. Helaas was dit vandaag maar 1 keer gezien door de bezoekers voor ons. Maar we hadden geluk!!! We hebben ik gok zo’n 8 keer een reuzenalbatros zien vliegen! Wat een ontzettend gaaf, mooie en grote vogel was dit! Voor jullie beeldvorming: een reuzenalbatros kuiken van 4 maand weegt al ruim 9 kilo. Vlak bij dit centrum was nog een uitkijk punt waar we de lepelaar en zeehonden te zien waren.

20-11
De ochtend begon goed! Ma had eitjes gebakken met bacon. We zetten na het ontbijt de reis verder, voor vandaag stonden de Moeraki boulders op de planning. Dit zijn grote ronde stenen die ontstaan zijn door de erosie van de duinen. Deze boulders zijn grote ronde stenen en liggen op het stand. De omtrek van deze stenen is max 4 meter. Aangekomen op het strand zagen we eerst een gewoon strand zoals we dit wel vaker hebben gezien. Echter toen we verder keken zagen we inderdaad de grote ronde stenen liggen! Het leek nog wat vloed te zijn dus besloten we een kop koffie te drinken en daarna weer terug te komen in de hoop dat er dan wellicht nog meer stenen zichtbaar zouden zijn. Eenmaal terug op het strand zag ik vinnen in het water en bleken er 3 dolfijnen redelijk dicht bij de kust te zwemmen! Pikten we dat ook nog even mee, en wat een mooi gezicht was dit zeg!!!! Inmiddels waren er ook meer boulders te zien op het strand, ze lijken wel gelijmd te zijn (zo’n laag zit er tussen) maar dit is dus echt niet zo. Na de boulders zijn we vertrokken naar het kataiki lighthouse point.  Met een beetje geluk zouden hier pinguïns te zien zijn. We hebben wel zeerobben, zeehonden, zeeleeuwen en allerlei vogels gezien maar geen pinguïn. Tenminste…. We waren er al een paar keer overheen gelopen (wie verwacht er dan ook een pinguïn in een hol in de grond). Hier zat een kleine blauwe pinguïn te broeden. Echter was hij niet goed op de foto te krijgen. Toen ik op internet keek las ik dat we een uur voor sluitingstijd van het park we de grootste kans hadden om de zeldzame geel oog pinguïn te zien. We besloten dan ook om te gaan en een camping in de buurt op te zoeken. Na hier alles geïnstalleerd te hebben zijn we weer teruggegaan naar het ligthouse. En jaa hoor, we komen net aanlopen en toen was er al een pinguïn te zien, echter was deze zo snel dat we geen tijd hadden om hier een foto/video van te maken. 15 minuten later was erboven op een berg weer een pinguïn te zien, waarschijnlijk was dit dezelfde die we kort hadden gezien en was hij naar boven gelopen. Toen we de hoop op gaven om nog een pinguïn te zien kwam er net weer 1 op het strand. Deze heeft een hele poos op het strand gestaan en heeft ons een mooi schouwspel laten zien!! Hierna zijn we weer naar de camping gegaan waarna Arjan en ik in de jacuzzi zijn gegaan.

21-11
Nog maar 4 dagen te gaan, de tijd vliegt en nog niemand heeft de behoefte om naar huis te gaan. Vandaag hadden we niet veel op de planning maar zouden we naar Timaru rijden. Echter vertelde een local bij de benzinepomp dat we Oamaru absoluut niet moesten overslaan, hier waren pinguïns te zien en allerlei gebouwen om te bezichtigen. Deze man heeft zich aan zijn woord gehouden wat een leuk stadje was dit! We liepen door een historische straat waar allerlei oude fietsen, brommers maar ook de oude kleding te zien was. Via deze weg kwamen we uit bij het pinguïn centrum. We hadden verwacht dat we hier pinguïns in hun natuurlijke habitat zouden zien, maar niets was minder waar. Hier stonden allemaal nestkastjes met pinguïns erin, maar die zaten er zo ver in dat ze helaas niet tot nauwelijks te zien waren. We hebben nog even in de winkels geneusd waarna we onze weg verder hebben gezet richting Tamaru, we zijn er iets boven gestrand. Deze keuze hebben we gemaakt om de rit die we morgen naar Akaroa maken wat korter te maken zodat we daar wellicht nog kunnen genieten van het mooie weer.

Groetjeessss