dag 20, 21, 22 en 23

14-11
Op eens komt bij ons het besef dat aan de vakantie toch ook wel een keer een einde komt. Vandaag hebben we nog 11 dagen te gaan, wat vliegt de tijd toch voorbij. We genieten hier nog dagelijks van alle mooie dingen die er te zien zijn. Vandaag reizen we naar Te Anau omdat dit plaatsje dicht bij de Milfort Sounds ligt, wat we morgen willen bezoeken. De dag bestond voornamelijk uit reizen naar Milford Sound vergelijken en neuzen in souvenir winkeltjes. Het weer zit vandaag mee! Het zonnetje schijnt en de temperatuur is aangenaam.

15-11
De wekker ging er op tijd omdat we om 07:30 klaar moesten staan voor de bus die ons naar de Milford Sounds zou brengen. De bus chauffeur was een local die ons erg veel over de cultuur, natuur en de omgeving kon vertellen. Hij vertelde onder anderen dat veel loopvogels met uitsterven bedreigd worden door roofdieren die ingevoerd zijn door de overheid. Kortom geen goed doorgedacht plan. De overheid probeert dan ook de roofdieren zoals ratten, de possum en een hermelijntjes te bestrijden doormiddel van gif. Dit gif verspreiden met behulp van een helikopter over de bossen, schijnbaar schaad dit de vogels niet. Maar goed ik dwaal af. Tijdens de rit naar de Sounds stopten we omdat hier de zeldzame papagaai de Kea te zien was. Deze papagaai is de enige berg papagaai ter wereld en is alleen te zien op het Zuidereiland. Deze beesten zijn ontzettend sterk en slim. Zo staan ze er om bekend om deurrubbers van auto’s op te knagen en verkeerpionnen te verplaatsen (check youtube maar eens). Na van dit beest foto’s te hebben gemaakt vervolgende we onze reis naar de boot die ons rond zou varen op het fjord. Tijdens deze tocht zagen we meters hoge watervallen, enorme rotswanden van de hoge bergen, een vuurtorentje en wederom ook weer zeehondjes maar boven alles hebben we zelfs pinguïns gezien! Tevens hebben we nog een klein stukje over de Tasmanzee gevaren. Ik kan niet uitleggen hoe ontzettend mooi het was. Aangezien het weer niet top was (wat de Milford Sounds juist mooier maken) zijn zelfs de foto’s niet mooi genoeg om goed te kunnen weergeven wat we hebben gezien.

Toen we de boot afstapten stond de chauffeur al weer op ons te wachten. Op de terug weg zijn we gestopt bij een Mossey forrest, 2 grote watervallen, een dal waar de rivier in de verte te zien was en bij de rivier zelf. Moe maar voldaan kwamen we bij de camping aan waarna we besloten lekker uit eten te gaan, en lekker was het!!

16-11
Na aanraden van de gids van gisteren zijn we naar een vogel opvang centrum gegaan. Hier was de Tahake te zien. Een zeldzame vogel die bijna was uitgestorven door de roofdieren. Wat een bijzonder dier om te zien. Tevens zagen we hier weer de Kea en een Kakariki (zie foto) de Kakariki was absoluut niet mensen schuw kan ik je vertellen, zo knaagde hij snel aan mijn telefoon hoesje toen ik een foto van hem wou maken. Vandaag stond op de planning om naar Dunedin te rijden, maar al snel hebben we de planning bij gesteld. We liepen ineens voor op de planning. We besloten naar Papatowai te rijden. Tijdens de reis hier naar toe kwamen we in een winkeltje. Toen ik wat kocht vroeg de eigenaar of ik wist waarom toeristen een bepaald beeldje kochten. Toen ik antwoorde met nee was haar antwoord: nou ik verkoop het wel maar waarom die mensen dat toch kopen, ik weet het niet het heeft totaal niets met Nieuw-Zeeland te maken.

De Kakariki De Takahe
 

Aangekomen op de camping liepen we naar het strand wat hier een minuut van af lag. Hier kwamen we weer in een paradijs terecht. Een vlakke zee met bomen, het is dat het niet warm was en het af en toe regenende maar anders zouden we haast denken dat we op de Fuji eilanden waren. In de verte zagen we de wat ruigere zee, na 10 minuten bergafwaarts lopen kwamen we hier aan. Een super mooi strand waar ik een schelp vond die hier vol lop te koop zijn in de toeristenwinkeltjes, vanzelfsprekend gaat deze mee naar Nederland. Toen er donkere wolken aan kwamen besloten we terug te lopen. Volgens Herman zou dit over het strand kunnen, echter werden we op een gegeven moment gestopt door rotsen met daar boven op dikke bebossing. Er overheen was geen optie, door het zee water wel maar dit zagen ma en Herman niet zitten. Arjan en ik zagen het daar in tegen niet zitten om die berg op te lopen, terwijl door het water het hoog uit 5 minuten naar de camping was. Dus als snel trokken we onze schoenen uit, natuurlijk was dit een super idee van ons!! Op een gegeven moment werd t toch wel een beetje diep.. Het water kwam tot boven onze knieën maar teruglopen doen we niet, niet toegeven zeiden we beiden. Koud was het wel maar mooi ook, er waren verschillende krabjes te zien door het heldere water. Natuurlijk waren we eerder op de camping dan ma en Herman die na zo’n 20 minuten aan kwamen lopen.

17-11
Voor vandaag hadden we de Kathedral cave op de planning, echter was deze helaas gesloten. We besloten toen om wat bezienswaardigheden in de buurt te bezoeken. We gingen naar Waipapa point waar 2 grote zeeleeuwen op het strand lagen!

Ook was hier een vuurtoren maar die viel een beetje in het niets vergeleken met de omgeving. Hierna vertrokken we naar Slope point, dit is het meest zuidelijke stukje van het Zuidereiland.

Vervolgens vertrokken we naar de Niagara watervallen, hier hadden we toch wel hoge verwachtingen van tot we er aan kwamen. Het was een stromend riviertje.. Maar het bordje wat hier onder staat verklaarde en boel….

Herman had nog iets gelezen dat we over vlonders in een bos zouden kunnen lopen, daar aangekomen bleek het toch iets anders te zijn. In het bos was namelijk geen vlonder te zien, uit het bos wel, daar kwamen we in een soort moerasgebied waar veel kleine krabjes te zien waren. Echter was dit pad gok ik een meter of 20/30.

Groetjeessss